Przestrzeń społeczna

 Strefa społeczna 1,2 – 3,6 metra

Taką odległość zachowujemy do osób nieznajomych, mało nam znanych i również tych, których znamy, ale nie lubimy. Wykorzystujemy ją na co dzień, np. podczas kontaktów z listonoszem, w urzędach. Czasami niektóre rozmowy lub sprawy załatwiane są w bliższej odległości, lecz różne przegrody, takie jak szyba w okienku kasowym zwiększają psychologicznie ten dystans do strefy społecznej.

Strefa ta jest w dużym stopniu dla stosunków handlowych, przede wszystkim wtedy, gdy spotykamy się z partnerem handlowym po raz pierwszy. Prowadzone są w niej również rozmowy, w czasie, których koncentrujemy się a istocie sprawy, a nie zdobyciu bliższych relacji biznesowych.

W tej strefie nie widzimy już dokładnie szczegółów twarzy, nie stykamy się i nie spodziewamy się zetknąć z drugą osobą, chyba, że specjalnie będziemy się o to starać.

Większość ludzi w tej strefie czuje się komfortowo i swobodnie.

Fazy strefy społecznej:

Faza bliższa (1,2-2,1m)

• przy tym dystansie załatwiane są wszelkie sprawy nieosobiste, przy czym faza bliższa zakłada kontakt ściślejszy niż faza dalsza
• w tej odległości wielkość głowy postrzega się jako normalną, w miarę oddalania się od partnera powierzchnia oka zaczyna obejmować coraz pokaźniejszy fragment jego postaci
• przy 2,1m strefa ostrości rozciąga się na nos i okolice obu oczu lub na usta, nos i jedno oko
• stanie, spoglądanie na kogoś z góry z tej odległości wywołuje wrażenie dominacji, jak w wypadku człowieka mówiącego np. do swojej sekretarki

Faza dalsza (2,1-3,6m)

• rozmowy towarzyskie i zawodowe prowadzone z maksymalnej odległości strefy społecznej mają charakter bardziej formalny niż wtedy, gdy odbywają się w odległości fazy bliższej
• przestaje się postrzegać drobne szczegóły twarzy, widoczna jest jeszcze struktura skóry, stan zębów i ubrania
• przy tej odległości głos jest wyraźnie mocniejszy niż w fazie bliższej
• dystans społeczny fazy dalszej bywa wykorzystywany przez ludzi po to, by oddzielić i odosobnić się od innych