Przestrzeń Intymna

Strefa Intymna 15 – 45 centymetrów.

Strefa ta ma dla człowieka najważniejsze znaczenie. Mogą w nią wkroczyć tylko ci, którzy są bardzo blisko związani emocjonalnie z daną osobą (współmałżonkowie, partnerzy, rodzice, rodzeństwo, dzieci, bliscy przyjaciele i krewni). W innych relacjach niż podane np. zawodowych przekroczenie tej strefy wywołuje fizyczne zmiany zachodzące wewnątrz naszego ciała: serce pracuje szybciej, więcej adrenaliny dostarczane jest do krwiobiegu, mięśnie są fizycznie przygotowane na możliwy atak lub ucieczkę. W takich sytuacjach przyjacielski gest położenia komuś dłoni na ramieniu może w tym człowieku wyzwolić negatywne lub nawet wrogie uczucia. Jednak istnieją sytuacje, w których nie da się uniknąć naruszania strefy intymnej: są to zatłoczone autobusy, windy czy nawet niewłaściwe ustawienie stanowisk pracy. Wówczas istnieją niepisane zasady, dzięki którym ludzie rekompensują sobie dyskomfort wynikający z naruszenia ich terytorium. W takich przypadkach otaczający ludzie stają się dla nas bezosobową masą, unikamy kontaktu wzrokowego, nie rozmawiamy z nimi, ustawiamy się w stosunku do nich bokiem lub plecami by jak najbardziej zminimalizować kontakt z nimi.

Edward Hall w książce ‘’Ukryty wymiar’’ pisząc o dystansie intymnym wyróżnił dwie fazy: fazę bliższą i fazę dalszą.

• -Faza bliższa jest to dystans, w którym w świadomości obu osób/partnerów przeważa kontakt fuzyczny albo wysokie prawdopodobiństwio zbliżenia fizycznego. W tym przypadku obraz z wyjątkiem konturów zewnętrznych jest zamazany. Wynika to z tego, że w przypadku bliskiego zbliżenia posługiwanie się receptorami przestrzennymi jest w dużym stopniu zredukowane z wyjątkiem receptora  powonienia i receptora wyczuwającego ciepło drugiego człowieka. Natomiast w razie maksymalnego zbliżenia komunikują się ze sobą mięśnie i skóra. Natomiast głos odgrywa znikomą rolę w porozumieniu przy dystansie intymnym.
• -W fazie dalszej strefy intymnej głowa, uda i miednica nie wchodzą już w łatwy kontakt, jednak ręcę mogą sięgać i chwytać za kończyny. Głowa postrzegana jest w większych rozmiarach. W tej fazie mówi się głównie o ludziach, którzy nie znają się, ale przebywają w bliskim kontakcie spędzając razem czas np.w zatłoczonych autobusach, windach itd. Hall mówi tu o różnych technikach defensywnych, których ludzie używają aby usunąć element intymności w zatłoczonych miejscach. Podstawowa taktyka polega na maksymalnym unieruchomieniu i odsuwaniu  tułowia albo kończyć o ile stykają się z inną osobą.